Σαν το πουλί που τρέμει
όταν γεράκι το κυνηγά
σαν σκλάβοι την ανέμη
που την γυρίζουν αργά-αργά.

Έτσι μοιάζουμε όλοι
μες στα χρόνια τούτα της ντροπής
στην καρδιά μας βράχος φύτρωσε θαρρείς.
Τώρα πια Χριστέ μου
μες στους Γολγοθάδες της ζωής
δεν είσαι μονάχος, είμαστε κι εμείς.

Σιγανό καραβάνι
δίχως μια ώρα ανασασμό
κοπάδι που δεν ξέρει
πότε θα πάει στο μακελειό.

Έτσι μοιάζουμε όλοι
μες στα χρόνια τούτα της ντροπής
στην καρδιά μας βράχος φύτρωσε θαρρείς.
Τώρα πια Χριστέ μου
μες στους Γολγοθάδες της ζωής
δεν είσαι μονάχος, είμαστε κι εμείς.