Πάντα αργείς και συχνά δεν έρχεσαι
κι όταν πάλι έρχεσαι, με παραμελείς.
Πρώτα οι δουλειές και μετά τα χάδια σου,
μα περνάς τα βράδια σου πιο πολύ σ’ αυτές.

Υποθέσεις έχεις κι υποθέσεις κάνω
που αργείς τις νύχτες και μένω μόνη μου.
Υποθέσεις έχεις κι υποθέσεις κάνω,
θα την βρω την άκρη πάλι μόνη μου.

Τηλεφωνώ μα δεν είσαι μόνος σου,
να μιλήσεις δεν μπορείς, δεν έχεις καιρό.
Θα βεβαιωθώ πως περνάς τον χρόνο σου,
στις δουλειές σου τις πολλές θέλω να μπλεχτώ.

Υποθέσεις έχεις κι υποθέσεις κάνω
που αργείς τις νύχτες και μένω μόνη μου.
Υποθέσεις έχεις κι υποθέσεις κάνω,
θα την βρω την άκρη πάλι μόνη μου.