Ήρθες στον ύπνο μου και έκλαιγες ξανά,
ήρθες και μου θύμησες πολλά.
Άσε με στον πόνο μου σου το `χω πει ξανά
είναι άσχημο να παίζεις κι άλλος να πονά.

Με `κανες να κλάψω πάλι
μες στον ύπνο μου
που ειρωνικά ζητούσες
και το νύχτο μου.

Πάλι μου φίλησες τα χείλη μου γλυκά
για να μου ματώσεις την καρδιά
κι όπως ήρθες κι έφυγες θολά και βιαστικά
κι αναμνήσεις μ’ άφησες να έχω συντροφιά.

Με `κανες να κλάψω πάλι
μες στον ύπνο μου
που ειρωνικά ζητούσες
και το νύχτο μου.