Αθήνα ντερμπεντέρισσα,
πατρίδα μου μποέμισσα,
κι αν μακριά σου βρίσκομαι
ποτέ δε σε ξεχνάω,
θυμάμαι τα ωραία σου
Αθήνα, και πονάω.

Φιλαδέλφεια, Πατήσια,
Ιωνία, Κοκκινιά
και ωραίο Περιστέρι
μου ματώνεις την καρδιά.

Θυμάμαι τη ρετσίνα σου
και τη ζωή τη φίνα σου,
θυμάμαι τη μανούλα μου
που πάντα με προσμένει
και μια κοπέλα π’ αγαπώ
που λιώνει πικραμένη.

Αμπελόκηποι, Παγκράτι,
Γκύζη και Καισαριανή
σας θυμάμαι και δακρύζω
κι όλο κάνω υπομονή.

Ο χωρισμός είναι σκληρός
μα θά ’ρθει και ο γυρισμός,
μια μέρα στην Ομόνοια
το χώμα θα φιλήσω
και στα μπουζούκια, Αθήνα μου,
θα πάω να γλεντήσω.

Καλλιθέα, Νέα Σμύρνη,
Φαληράκι, Τζιτζιφιές,
ένα βράδυ θα τα σπάσω
με τρελές διπλοπενιές.