Α, η μοίρα μου με χτύπησε
με όλη της την λύσσα
και μ’ έχει ρίξει
σ’ ένα υπόγειο σκοτεινό.

Να πίνω δάκρυ και να κλαίω
απ’ τη ντροπή μου
σαν σουρουπώνει
και έρχεται το δειλινό.

Το σκαλοπάτι μου
πολλοί το προσπερνούνε
για να ρουφήξουν μ’ απληστία
το φιλί το αμαρτωλό.

Το κορμί μου από ανάγκη
το πουλάω,
αχ κακούργα κοινωνία
κάνε μια φορά καλό.

Α, η μοίρα μου με πρόφτασε
και μου `δειξε τον δρόμο
και μ’ έχει ρίξει
μες στον βούρκο τον βαθύ.

Καταραμένη η ομορφιά
που με στολίζει
αφού για πάντα
η τιμή μου έχει χαθεί.

Το σκαλοπάτι μου
πολλοί το προσπερνούνε
για να ρουφήξουν μ’ απληστία
το φιλί το αμαρτωλό.

Το κορμί μου από ανάγκη
το πουλάω,
αχ κακούργα κοινωνία
κάνε μια φορά καλό.