Αν θες να τα `χουμε καλά, στο σπίτι μην πατήσεις,
άσε με να παραδοθώ στις πιο κακές μου αναμνήσεις,
άσε τη νύχτα μια φορά, να ζητιανέψει δίχως λόγο,
άσε να γίνει η μοναξιά, ένα, στο νου μου, με τον φόβο.

Δεν είναι πόρτα η ψυχή να μπαίνεις, όταν θες εσύ
και όταν θες εσύ, ελεύθερα να βγαίνεις,
δεν είναι πόρτα η καρδιά να μπαίνεις, όποια θες, βραδιά,
να μπαίνεις, όποια θες, βραδιά, να μ’ αρρωσταίνεις.

Αν θες να τα `χουμε καλά, άλλο, τηλέφωνο μην πάρεις,
άσε με πάλι να σκεφτώ πως θα ξανάρθεις, δε γουστάρεις,
άσε ν’ αλλάξω κλειδαριά, να μην ανοίγεις την ψυχή μου,
αν θες να τα `χουμε καλά, μην παίζεις άλλο πια μαζί μου.

Δεν είναι πόρτα η ψυχή να μπαίνεις, όταν θες εσύ
και όταν θες εσύ, ελεύθερα να βγαίνεις,
δεν είναι πόρτα η καρδιά να μπαίνεις, όποια θες, βραδιά,
να μπαίνεις, όποια θες, βραδιά, να μ’ αρρωσταίνεις.

Όταν θες εσύ, ελεύθερα να βγαίνεις,
δεν είναι πόρτα η καρδιά να μπαίνεις, όποια θες, βραδιά,
να μπαίνεις, όποια θες, βραδιά, να μ’ αρρωσταίνεις,
να μπαίνεις, όποια θες, βραδιά, να μ’ αρρωσταίνεις.