Στην ζωή σου, αγαπημένη,
ήμουνα περαστικός,
έτσι πρέπει να συμβαίνει
γιατί, το φιλί πικραίνει
η συνήθεια κι ο καιρός.

Φεύγω, φεύγω, φεύγω, ξέχνα με κι εσύ,
ζωή είναι και κυλάει, ναι,
πες πως ήμουν, πες πως ήμουν μια γουλιά κρασί,
που μέθυσες και πάει.

Κάποιος άλλος θα περάσει,
σαν κι εμένα, λατρευτός,
στα ουράνια θα σε φτάσει,
μα, πρωτού να σε κουράσει,
πρέπει να χαθεί κι αυτός.

Φεύγω, φεύγω, φεύγω, ξέχνα με κι εσύ,
ζωή είναι και κυλάει, ναι,
πες πως ήμουν, πες πως ήμουν μια γουλιά κρασί,
που μέθυσες και πάει.

Φεύγω, φεύγω...