Ήσουν εσύ, φεγγάρι στο κενό μου ζωή μες στο βυθό μου
Κι ήμουν εγώ δικιά σου ως που να φέξει, αστέρια ως που να βρέξει
Ήρθες κρυφά τα χέρια μου να αγγίξεις τις σκέψεις μου να κρύψεις
Κι ήμουν εκεί μες στη σιωπή κρυμμένη για σένα είμαι φτιαγμένη.

Μείνε εδώ να γίνουμε σαν ένα, κεριά που είναι λιωμένα
Μείνε εδώ να ακούς που σου μιλάω, να ακούς που σε ζητώ.

Είσαι συ καθρέφτης στο είδωλό μου, φωτιά στον ουρανό μου
Κι είμαι εγώ απο πηλό φτιαγμένη που εσένα περιμένει.