Και αν ο χειμώνας έσβησε τον ήλιο με ψιχάλες
Τις αναμνήσεις πάγωσε σε κάτασπρες νιφάδες
Έχω στο νου μου ακρογιαλιές χορούς και πανηγύρια
Και του νησιού μου μυρωδιές στης δύσης τα παιχνίδια.

Και αν το νησί μου δέρνεται μπουρίνια το χειμώνα
Τη θάλασσα κοινώνησε τον άνεμο, το χώμα
Και μόλις εμετάλαβε θα με φιλοξενήσει
Στης άνοιξης την αγκαλιά το Πάσχα θα μυρίσει.

Και αν τα φώτα σούρουπο όλο και λιγοστεύουν
Και τα ποστάλια έρημα το απάγκιο σου γυρεύουν
Οι εραστές σου θα `ρθουνε να σε προϋπαντήσουν
Το καλοκαίρι με αγκαλιές και όνειρα να σε ντύσουν.