Ξεχώρισα τα ρούχα σου
τα βόλεψα σε χάρτινα κουτιά
σε πήρα απλά για να σου πω
να θυμηθείς να αφήσεις τα κλειδιά.

Μη ρωτάς αν είμαι εγώ καλά
τα λόγια είναι φθηνά
κι οι ένοχες σιωπές με τρομάζουνε
οι λέξεις μες στο στόμα μου βουλιάζουνε
πώς να κρυφτώ σε νοιάζομαι.
Σε κλείνω, γεια.

Συνήθισα να ζεις εδώ
στο ράφι μου την κούπα σου κοιτώ
ποιος ξέρει αν κάτι θα άλλαζε
αν έμενες και έφευγα εγώ.

Μη ρωτάς αν είμαι εγώ καλά
τα λόγια είναι φθηνά
κι οι ένοχες σιωπές με τρομάζουνε
οι λέξεις μες στο στόμα μου βουλιάζουνε
πώς να κρυφτώ σε νοιάζομαι.
Σε κλείνω, γεια.