Άδειοι οι δρόμοι
και μια παράξενη βροχή
γυρνώ στην πόλη
σαν ένα αδέσποτο σκυλί.
Κι όλα μου φαίνονται γιορτή
όποτε βρέχεσαι μικρή……..

Άάρρωστη πόλη!
Θλιμμένες φάτσες
κρατούν ομπρέλες μην βραχούν.
Πόρνες στις πιάτσες
ψεύτικα μου χαμογελούν.
Κι όλα μου φαίνονται γιορτή
όποτε βρέχεσαι μικρή……..

Αρρωστη πόλη!
Άρρωστη πόλη
που πήγαν φίλοι και εχθροί;
Χαθήκαν όλοι
σε πακετάρανε ζωή κι έγιναν σκόνη.
Τα όνειρα μας κρεμασμένα στο μπαλκόνι
να ανεμίζουν στης απλώστρας το σχοινί
να ανεμίζουν στης απλώστρας το σχοινί

Αρρωστη πόλη…. άρρωστη πόλη…..