Και συ που μου λεγες πως πας μαζί μου στη φωτιά
Που είσαι να με δεις τώρα πως καίω
Και συ που μου λεγες μπορείς όσα ποτέ κανείς
Ποτέ κανείς δε μου δωσε ψυχή μου.

Που να σαι τώρα, κοντεύει η ώρα.

Γίναν σκαλοπάτια, δρόμοι, μονοπάτια
Όλα τα όνειρά μου, ν’ ανεβείς μπροστά μου
Να με δεις πως καίω, να με δεις που κλαίω, έφυγες και συ.

Γίναν όλα λόγοι, αφορμές και φόβοι
Για να με ξεχάσεις και να ξεπεράσεις
Όλες τις αλήθειες, τις δικές μας νύχτες και τα σ’ αγαπώ.