Τσακώθηκε η νύχτα με τη μέρα
Μάλωσε η Κυριακή με τη Δευτέρα
Χώρισε η θάλασσα απ’ το βουνό
κι έτσι γεννήθηκα εγώ
πάνω σ’ ένα άγριο τσακωμό.

Γι’ αυτό έχω μέσα μου φως και σκοτάδι
γι’ αυτό τις νύχτες δε με πιάνει χάδι
γι αυτό είμαι χώμα και νερό
γι’ αυτό είμαι και δεν είμαι εδώ.

Πώς να στο πω....Πώς να στο πώ
Έχω έναν άγριο τσακωμό απ’ τη γέννα
που δε μ’ αφήνει να τα βρω με μένα
φτιάχνει καράβια και μετά τα πνίγει
και με τα χάδια του πληγές μου ανοίγει
Έχω έναν άγριο τσακωμό του δρόμου
είναι ό,τι έχω κι ό,τι είναι δικό μου
ό,τι αγαπάει στο τέλος το αφήνει
ρίχνει μια σφαίρα ενώ φωνάζει ειρήνη.

Πώς να στο πω έτσι είμαι εγώ
πόλεμο έχω μέσα μου
πώς να του κρυφτώ ...
Πώς να στο πω, έτσι είμαι εγώ
έτσι αγάπησέ με μήπως και σωθώ.

Χωρίστηκε το μέσα μου στα δύο
μισός αρχάγγελος μισός θηρίο
μισός τραγούδι και μισός σιωπή
φονιάς τη νύχτα, θύμα την αυγή
για μια ζωή.

Έχω στην τσέπη μου τριάντα αργύρια
έχω σημάδια από σταυρών μαρτύρια
Μέσα μου στρώνεται ένας δείπνος μυστικός
κι είμαι ο Ιουδας είμαι κι ο Χριστός
Πώς να στο πω
έχω έναν άγριο τσακωμό απ τη γέννα
που δε μ’ αφηνει να τα βρω με μένα
φτιάχνει καράβια και μετά τα πνίγει
και με τα χάδια του πληγές μου ανοίγει
έχω έναν άγριο τσακωμό του δρόμου
είναι ό,τι έχω κι ό,τι είναι δικό μου
ό,τι αγαπάει στο τέλος το αφήνει
ρίχνει μια σφαίρα ενώ φωνάζει ειρήνη.

Πώς να στο πω, έτσι είμαι εγώ
πόλεμο έχω μέσα μου πως να του κρυφτώ
Πώς να στο πω, έτσι είμαι εγώ
έτσι αγάπησέ με μήπως και σωθώ.