Λέμε πως πρέπει να χωρίσουμε,
λέμε πως πρέπει να γκρεμίσουμε
αυτή την αγάπη, που κάποτε, με δάκρυ,
χρειάστηκε κι οι δυο μας, να ποτίσουμε,
λέμε πως πρέπει να χωρίσουμε.

Μα δε λέμε, δε λέμε τι πρέπει να πούμε
στο παιδί μας που δε φταίει
και με ματάκια παραπονεμένα
μας κοιτάει και κλαίει.

Λέμε πως όλα μας πειράζουνε,
λέμε ότι, πλέον δεν ταιριάζουμε,
εμείς, που κάθε μέρα, αμέτρητες φορές,
φωνάζαμε, Θεέ μου, πόσο μοιάζουμε,
λέμε πως τώρα δεν ταιριάζουμε.

Μα δε λέμε, δε λέμε τι πρέπει να πούμε
στο παιδί μας που δε φταίει
και με ματάκια παραπονεμένα
μας κοιτάει και κλαίει.