Ήταν στάχτη στο πιοτό
μα είπα, στην υγειά μου κι ας μεθύσω,
ήταν λουλούδι σε γκρεμό
μα έσκυψα εγώ να το μυρίσω,
μ’ εμποδίσατε, θυμάμαι, εσείς,
μα εγώ σας είπα πως δεν κάνω πίσω.

Και δικαιώθηκα, και δικαιώθηκα,
είναι άψογη σε όλα της κοντά μου,
και δικαιώθηκα, και δικαιώθηκα
και όλο κλαίω, όλο κλαίω απ’ τη χαρά μου.

Πόνο μου είπατε, εγώ,
και πίκρα στο πλευρό της θα γνωρίσω,
γέλιο στα χείλη δε θα δω,
θα κλάψω, θα χαθώ, θα δυστυχήσω,
επιμένατε, θυμάμαι, εσείς,
μην κάνω λάθος και την αγαπήσω.

Και δικαιώθηκα, και δικαιώθηκα,
είναι άψογη σε όλα της κοντά μου,
και δικαιώθηκα, και δικαιώθηκα
και όλο κλαίω, όλο κλαίω απ’ τη χαρά μου.

Δικαιώθηκα, Θεέ μου, δικαιώθηκα.