Δεν μπαίνω στον παράδεισο
δεν έχω άσπρο πουκάμισο
με μαύρα δε με δέχονται
κι έτσι μ’ αυτούς που φλέγονται
στην κόλαση θα πάω
και θα σας τραγουδάω
στιχάκια κολασμένα
στις φλόγες τυλιγμένα
για όλους σας επάνω
για όλους εκεί πάνω
Και `συ με τ’ άσπρο φόρεμα
ετούτο το απόγευμα
μαζί μου θα χορέψεις
γι’ αυτού του κόσμου τ’ άδικα
που κρίνει ασυνάρτητα
κι έχει σάπιες ορέξεις
δε μπαίνω στον παράδεισο
δεν έχω άσπρο πουκάμισο
στην κόλαση θα πάω
και θα σας τραγουδάω
στιχάκια κολασμένα
στις φλόγες τυλιγμένα
για όλους σας επάνω
για όλους εκεί πάνω
στο γλέντι που θα στήσουμε
στ’ απόγειο θα μεθύσουμε
και θα τρεκλίζουμ’ όλοι.
τρεις μέρες θα χορεύουμε
και το χορό θα σέρνουνε
αγγέλοι και διαβόλοι
στιχάκια κολασμένα
στις φλόγες τυλιγμένα
για όλους σας επάνω
για όλους εκεί πάνω
δε μπαίνω στον παράδεισο
δεν έχω άσπρο πουκάμισο
στην κόλαση θα πάω
και θα σας τραγουδάω.