Μια τσιγγάνα η καρδιά μου
κουβαλάει βροχή μοναξιά.
Καραβάνι τα φιλιά μου
δεν αράζουν ποτέ πουθενά.

Φεύγω γιατί έχω ακόμα ψυχή
και μια καρδιά ν’ αγαπάω.
Παίρνω τους δρόμους γυρνάω τη γη
κι όπου θέλω εγώ σταματάω.

Σ’ έναν αλήτη καιρό
μ’ ένα κορμί ότι κάνω
παράδεισο ψάχνω να βρω
να ανέβω στα σύννεφα επάνω.
Σ’ έναν αλήτη καιρό
μια μαχαιριά παραπάνω
σε κάποιο φιλί που θα πιω
μπορεί να κοπώ κι ας πεθάνω.

Δεν πιστεύω, δεν ελπίζω
είμαι ελεύθερος σαν τα πουλιά.
Ένα κόσμο θολό και γκρίζο
το χαρίζω και φεύγω μακριά.

Στον ουρανό σαν γεράκι πετώ
φτάνω ψηλά στο φεγγάρι
κι αν στην αγάπη ακόμα χρωστώ
πες ποιος τις καρδιές κουμαντάρει.

Σ’ έναν αλήτη καιρό
μ’ ένα κορμί ότι κάνω
παράδεισο ψάχνω να βρω
να ανέβω στα σύννεφα επάνω.
Σ’ έναν αλήτη καιρό
μια μαχαιριά παραπάνω
σε κάποιο φιλί που θα πιω
μπορεί να κοπώ κι ας πεθάνω.

Σ’ έναν αλήτη καιρό.