Έξω να βρέχει απ’ το πρωί
και η μοναξιά πλημμύρα
σπασμένοι τοίχοι, λάθος χαρτί
η δική μου πάλι η μοίρα
θα τσακιστεί.

Ποιος δανεικός θεός
θα `ρθει να με βρει
μέσα στο δικό μου πόνο
δίχως λιβάνι, δίχως κερί
για ν’ αλλάξει ξανά τη γραμμή.

Μέσα στο γκρίζο, μες στη σκουριά
κυνηγώ να βρω το χρώμα
μες στις ιδέες, μες στα πανιά
μια στο κύμα, μια στο χώμα
η μοναξιά.

Ποιος δανεικός θεός
θα `ρθει να με βρει
μέσα στο δικό μου πόνο
δίχως λιβάνι, δίχως κερί
για ν’ αλλάξει ξανά τη γραμμή.