Μια φωνή με ξυπνά
σε αυλή κλειστή
σε κρυψώνες του χτες
μύχιες φωνές ακουμπάς.

Χρόνε αλχημιστή
λύτρα, δάκρυ, φωτιά
για μυστικά αναπάντητα
ζητώ.

Θα `ρθω να σε βρω
κόντρα στον καιρό
μη μου χαριστείς
να μ’ εμπιστευτείς.

Μια φωνή με ξυπνά
σαν φουσκοθαλασσιά
στης σελήνης το φως
στων λογισμών τη θηλιά.

Σαν απουσίας κεντρί
και του ονείρου σκιά
μια αγκαλιά χίλια πράγματα
μετρώ.

Θα `ρθω να σε βρω
κόντρα στον καιρό
μη μου χαριστείς
να μ’ εμπιστευτείς