Ρίχνει τα δίχτυα ο γυρισμός,
πιάνει καημούς στο πέλαγος,,
παίρνει τον άνεμο, φουσκώνει τα πανιά,
καλή μου, γίνε αστέρι μας κι ελπίδα,
έγια μόλα για,
παίρνει τον άνεμο, φουσκώνει τα πανιά,
καλή μου, γίνε αστέρι μας κι ελπίδα,
έγια μόλα για.

Γλαρόπουλα τα κύματα,
στο γυρισμό δίνουν φτερά,
τρίζουνε τ άλμπουρα, ρηχαίνει η θάλασσα,
καλή μου, γίνε φάρος και λιμάνι
έγια μόλα για,
τρίζουνε τ άλμπουρα, ρηχαίνει η θάλασσα,
καλή μου, γίνε φάρος και λιμάνι
έγια μόλα για.

Μέρα τη μέρα, ο χωρισμός
γίνεται αγέρας στεριανός,
κάβος και σήμαντρα, λευκά καμπαναριά
και κόρη, ουρανός στην αγκαλιά μου
μ' άστρα και πουλιά,
κάβος και σήμαντρα, λευκά καμπαναριά
και κόρη, ουρανός στην αγκαλιά μου
μ' άστρα και πουλιά.