Αργές κινήσεις φωτεινές δικές σου
Ζόρικοι καιροί
Με κάνανε να τρελαθώ τελείως
Πως να το πω για να τους δει

Στο δρόμο που κυκλοφορώ φωνάζω
Και στα φανάρια τσακωμοί
Με Ι Χ και νταλικέρηδες τα βάζω
Μ’ αυτοί δεν παίρνουνε γραμμή

Τι να, τι να πω
τα `χα όλα μου ‘τυχε κι αυτό
Τι να, τι να πω
Σε έχασα και μες τους λύκους ζω

Όσοι γνωρίζουν ορκίζονται πως δε μασάνε
Και δε φοβούνται το κακό
Πως λιώνουν σίδερα και δεν ακολουθάνε
Σαν προβατάκια στο χορό

Όλοι οι φευγάτοι που στα σκούρα κάνουν πίσω
Και έχουν τα χέρια τους ψηλά
Λείπεις και συ και που θα βρω για να ακουμπήσω
Να βγάλω το δράκο απ’ τη σπηλιά

Τι να, τι να πω...