Το κρύο ήταν τσουχτερό
τον πάγωνε η καμπαρτίνα
και πάλι μπήκε στο μετρό
που οδηγούσε στην Αθήνα.

Πουλούσε φλόγα της ψυχής
με χαλασμένους αναπτήρες
μα δεν αγόραζε κανείς
και ξόρκιζε συχνά τις μοίρες.

Σε κάθε επόμενο συρμό
έβαζε στην ελπίδα φρένο
ζούσε χωρίς προορισμό
μες το υπόγειο το τρένο.

Θύμα πικρό ο Ρεντιέν
στη σιλουέτα της Αθήνας
έχει αγγίξει το μηδέν
μέσα στη θύελλα της πείνας.