Σου απλώνω τα χέρια κι αγκαλιάζω το τίποτα,
σε ζητώ, δε σε βρίσκω.

Υπάρχεις στο σήμερα, στο χθες που ανασαίνω,
υπάρχεις στο τώρα
και είν’ ετούτη η ώρα, το σημάδι της πίκρας,
είναι εκείνη η ώρα, καρφωμένη στο τώρα.

Σου απλώνω τα χέρια και το τίποτα βρίσκω,
σε ζητώ, στον καθρέφτη, στης σιωπής τον ρυθμό.

Είσαι εδώ και δεν είσαι, είσαι εδώ και σε ψάχνω,
σε ζητώ, σε ζητώ.

Υπάρχεις στο σήμερα, στο χθες που ανασαίνω,
υπάρχεις στο τώρα
και είν’ ετούτη η ώρα, το σημάδι της πίκρας,
είναι εκείνη η ώρα, καρφωμένη στο τώρα.