Γίνομαι χώμα και χαλί
εσύ να με πατήσεις
αχ, να γινόταν μάτια μου
λίγο να μ’ αγαπήσεις.

Μα στα χειλάκια σου πάντα το όχι
αχ, η καρδούλα μου μαράζι π’ `χει.

Με καίνε τα παράπονα
και τα γιατί με πνίγουν
οι πόρτες της καρδούλας σου
να `ξερα πως ανοίγουν.

Μα στα χειλάκια σου πάντα το όχι
αχ, η καρδούλα μου μαράζι π’ `χει.

Τα βάσανα μες στη ζωή
μπορώ να τα παλέψω
μα τη δικιά σου άρνηση
δεν ξέρω αν θ’ αντέξω.

Μα στα χειλάκια σου πάντα το όχι
αχ, η καρδούλα μου μαράζι π’ `χει.