Περνούν οι ώρες όμορφα
στη φτωχογειτονιά
ξεχνά καθείς τον πόνο του
με τη διπλοπενιά.

Μα ο χάρος όταν έρχεται
αστεία δε σηκώνει
σε σπίτια που γελάσανε
την συμφορά απλώνει.

Δεν βρίσκεται ένας δικαστής
το χάρο να δικάσει
να μην υπάρχει θάνατος
ο κόσμος να ησυχάσει.
Δεν βρίσκεται ένας δικαστής
το χάρο να κρεμάσει.

Είμαστε μελλοθάνατοι
στον κόσμο δυστυχώς
το ίδιο τέλος θα `χουμε
κι ο πλούσιος κι ο φτωχός.

Μας παίρνει ο χάρος
κι αρχινά να κλαίει μια καμπάνα
και χάνει η μάνα το παιδί
και το παιδί τη μάνα.

Δεν βρίσκεται ένας δικαστής
το χάρο να δικάσει
να μην υπάρχει θάνατος
ο κόσμος να ησυχάσει.
Δεν βρίσκεται ένας δικαστής
το χάρο να κρεμάσει.