Του κόσμου ομοιότητα
Θεέ μου τι απλότητα
Σ’ ένα χαρτί τα γράψανε
Του νου τ’ απωθημένα.

Δες τη ζωή σου τώρα πια
τα όνειρα στο πουθενά.
Οι νομοί άδικοι, ψευτιά.
Φτώχια και πείνα μοναχά.
Γραψανε τότε μια φορά
της νέας τάξης τα παιδιά.

Στον κόσμο μια ταυτότητα
μνημόνια τα πρότυπα
σε μια βραδια τ αλλάξανε
του Μάη τα γραμμένα.

Δες τη ζωή σου τώρα πια
τα όνειρα στο πουθενά.
Οι νομοί άδικοι, ψευτιά.
Φτώχια και πείνα μοναχά.
Γραψανε τότε μια φορά
της νέας τάξης τα παιδιά.