Σαν θες να ζήσεις στο βουνό
μη θες σ’ ακτή το σπίτι
κόβεις στα δύο την καρδιά
σε θύμα και σε θύτη.

Α όλα τ’ αστέρια τ’ ουρανού
ριγούν για σένα
μα ανθίζουν κυκλάμινα στον νου
φυλακισμένα.

Στα μέσα βαθιά
ψάξε καλά
φίλα τα βήματά σου.

Όταν γνωρίζεις κι αγαπάς
μην κόβεις και χωρίζεις
πάρε τις λύπες αγκαλιά
και μην τις εξορίζεις.

Στα κρύα νερά τ’ αμαρτωλά
τα μάτια πλύνε
να δεις τη χαρά σαν τα παιδιά
ανάσα γίνε.

Στα μέσα βαθιά
ψάξε καλά
φίλα τα βήματά σου.

Δες τον γκρεμό
σύρε χορό
βρες το θαρρώ
πήδα και ξαναστάσου.