Αναρωτιέμαι οι χαρές μας που χαθήκαν
και ξαναβλέπω τις στιγμές που ξεχαστήκαν.
Στεναχωριέμαι κάθε βράδυ μόνος ψάχνω το γιατί
κι όταν ζητάω ένα χάδι σε θυμάμαι πιο πολύ.

Λες και ήταν χθες
όταν μου έσβησες το γέλιο ξαφνικά
πρόδωσες έρωτες ελπίδες και φιλιά
κι έμεινε πίσω σου μια έρημη καρδιά.
Λες και ήταν χθες
όταν μου έσβησες το γέλιο ξαφνικά
ξέχασες όρκους που `χες δώσει μια βραδιά
κι όλα τα όνειρα μου πήρανε φωτιά.

Αναρωτιέμαι τώρα μόνη αν είσαι
σε κάποιον άλλον την καλή αν προσποιείσαι.
Και τυραννιέμαι απ’ τη ζήλεια που μου καίει τα σωθικά
νιώθω να δίνεις σ’ άλλα χείλια της αγάπης γιατρειά.

Λες και ήταν χθες
όταν μου έσβησες το γέλιο ξαφνικά
πρόδωσες έρωτες ελπίδες και φιλιά
κι έμεινε πίσω σου μια έρημη καρδιά.
Λες και ήταν χθες
όταν μου έσβησες το γέλιο ξαφνικά
ξέχασες όρκους που `χες δώσει μια βραδιά
κι όλα τα όνειρα μου πήρανε φωτιά.