Ονειρευόμουνα και `γω μια ζωή με στίχους
Παραμυθένια όνειρα εφτιαχνα μες σε τοίχους
Ζούσα μια πλάνη μονάχος δεν έβλεπα τριγύρω
Σάπιο κι αυτό το σκηνικό μα ποτισμένο μύρο.

Κι άλλαξε ο κόσμος στη στιγμή και έβαλε τα καλά του
Μα είναι σάπιος και σαθρός μέσα στα σωθικά του.
Έφτιαξε δρόμους με χαρτί μια πλάνη με ουσίες
όλα πουλιούνται στη ζωή κι αγάπες κι οι αξίες.

Μες στο δωμάτιο το κλειστό κρυβόμουν για να φτιάξω
Τον κόσμο αυτόν το μάταιο με στίχους να αλλάξω
Μα ήταν σε κύκλο η ζωή παντού ζωγραφισμένη
Μια ψευτιά βασίλευε σε όλη την οικουμένη.

Κι άλλαξε ο κόσμος στη στιγμή και έβαλε τα καλά του
Μα είναι σάπιος και σαθρός μέσα στα σωθικά του
Έφτιαξε δρόμους με χαρτί μια πλάνη με ουσίες
όλα πουλιούνται στη ζωή κι αγάπες κι οι αξίες.