Τα μάτια σου κομμάτια τ’ ουρανού
μου δέναν την καρδιά μου και το νου.
Σαν βάζεις το σκισμένο σου το τζιν
με φέρνεις κάθε τόσο στο αμήν.

Σε θέλω τρελή κι αμαρτωλή,
να μοιάσεις νύχτα του Σαββάτου.
Σε θέλω τρελή, θεότρελη
κι ας με πληγώνεις κάπου κάπου.

Το σώμα σου σαν κύμα στη στεριά
με παίρνει και με πάει μακριά.
Στο δρόμο με το τζιν σου όταν βγεις
ακόμα και αγίους προκαλείς.

Σε θέλω τρελή κι αμαρτωλή,
να μοιάσεις νύχτα του Σαββάτου.
Σε θέλω τρελή, θεότρελη
κι ας με πληγώνεις κάπου κάπου.