Τ’ αστέρια λες, ήταν τα λόγια της θάλασσας.
Ύστερα που μεγάλωσαν τα δέντρα
έγιναν τραγούδια των πουλιών.
Και τώρα που σε θέλω σαν τη νύχτα,
γίνονται, λες, η βροχή
που στα φιλιά μας θυμάται ουρανος.