Σαν το χαλί μαζεύεται
το χώμα που πατάω
για να με σύρει πιο κοντά
στο χώμα που πατάς
το βήμα συγχρονίζεται
οι καρδιές μαζί χτυπάνε
κι αν κάνουμε να φύγουμε
αμέσως σταματάν.

Τώρα κατάλαβα γιατί
δεν ήθελα πατρίδα
ζητούσα μες τα μάτια σου
ένα δωμάτιο
πάρτε μου τα υπάρχοντα
πάρτε μου την ελπίδα
αφήστε μου με τη φωνή της
ένα ράδιο.

Δερμάτινα παράθυρα
τα βλέφαρα σου ανοίγουν
και ψάχνουνε τα μάτια σου
τις ομορφιές να δουν
το μόνο που χρειάζεσαι
είναι ένας καθρέφτης
τα θαύματα που είδα εγώ
αμέσως θα τα βρουν.