Η λίμνη βγάζει τα στοιχειά
Κι η μνήμη τη καρδιά μου
Κύμα ξεβράζει στη στεριά
Πνιγμένα τα όνειρά μου.

Μην κλαις Φροσύνη, μη βουρκώνεις
Στις παγωμένες καλαμιές
Ξανά το νου μου μη θολώνεις
Με τις αγάπες τις παλιές.

Σε βρήκα νύφη στον οντά
Με λάβδανο* κι αφιόνι
Σβησμένα μάτια γιασεμιά
Να σιγοπίνεις μόνη.

Μην κλαις Φροσύνη, μη βουρκώνεις
Στις παγωμένες καλαμιές
Ξανά το νου μου μη θολώνεις
Με τις αγάπες τις παλιές.

Σκιά γλιστράω στα νερά
Να ζω με τη σκιά σου
Μπακίρι* έγινε η χαρά
Ασήμι η μοναξιά σου.