Δεν έχει εδώ κάτω φως αρκετό να μπορείς να διαβάσεις.
Η μοίρα σου έγραψε πως είσαι ο πιο φωτεινός
και μια μέρα στ’ αστέρια θα μοιάσεις.

Κι ας κλειδώνεις τις πόρτες κι ας γυρνάς στο σκοτάδι
κι ας έχεις μάθει τα χρόνια σου κάτω απ’ τη γη,
στο πιο βαθύ πηγάδι θα βρει ένα τρόπο το φως για να μπει.
Κι ας τραβάς τις κουρτίνες κι ας κλείνεις τα μάτια
κι ας είναι νύχτα για σένα και μετά την αυγή.
Θα βρει μια χαραμάδα, θα βρει ένα τρόπο το φως για να μπει.

Δεν έχει εδώ κάτω φως κι έχεις μείνει χλωμός και σκυμμένος.
Μόνο να το `ξερες πως είσαι ο πιο φωτεινός
κι απ’ τα σπλάχνα των άστρων φτιαγμένος.

Κι ας κλειδώνεις τις πόρτες κι ας γυρνάς στο σκοτάδι
κι ας μην έχει παράθυρα αυτό το κελί
θα βρει μια χαραμάδα, θα βρει ένα τρόπο το φως για να μπει.
Μη φοβάσαι τον πόνο, μην κλείνεις τα μάτια
όταν πάει ν’ ανοίξει στην καρδιά σου η ρωγμή.
Αυτή τη χαραμάδα γυρεύει απ’ έξω το φως για να μπει.