Ήρθε η ώρα, καλή μου, το δάκρυ να στερέψει,
ήρθε η ώρα, επιτέλους, ο ήλιος να βγει και για `μάς
τώρα που πέρασε η μπόρα, χαρούμενη προχώρα
και στα παλιά μην γυρνάς,
τώρα που πέρασε η μπόρα, χαρούμενη προχώρα
και στα παλιά μην γυρνάς.

Όσα φαρμάκια και πίκρες κι αν έχει η ζωή μας,
όσο κι αν είναι γεμάτη αγκάθια και ανηφοριές,
κανένας δεν τη χορταίνει και ο καθένας θέλει
να την χαρεί δυο φορές,
κανένας δεν τη χορταίνει και ο καθένας θέλει
να την χαρεί δυο φορές.

Αυτή τη νύχτα, καλή μου, που λάμπει το φεγγάρι,
σ’ έχω ανάγκη, σε θέλω, σε θέλω αυτή τη βραδιά,
αγκαλιασμένοι ας βγούμε, δυο ψίχουλα να βρούμε
απ’ της ζωής τη χαρά,
αγκαλιασμένοι ας βγούμε, δυο ψίχουλα να βρούμε
απ’ της ζωής τη χαρά.