Ότι μπορώ να αιστανθώ
κι ότι μπορώ να νιώσω
είναι μικρό μπροστα σ'αυτά
που θέλω να σου δώσω.

Ότι για σένα αισθάνομαι
στ'όνειρο να το ζήσεις
να δείς που θα παρακαλάς
ποτέ να μην ξυπνήσεις.

Ότι κοντα σου με τραβά
αυτό μ’ απομακρήνει
παιχνίδι επικίνδυνο
έχει η ζωή μου γίνει.

Ήμουνα το παιχνίδι σου
που εβαρέθηκες το
το π'αιξες το ξανά `παιξες
και χάμες πεέταξες το.

Κοιμήσου με τη ζάχαρη
και ξύπνα με το μέλι
και λούσου με το ανθόνερο
που λούζονται οι αγγέλοι.

Μέλι έχουνε τα χείλη σου
και πως θα το τριγύσω
μα γω θα γίνω μελισσσα
και θα το πιπιλήσω.

Ανθήστε νύχτες σκοτεινές
και δώστε μου τη γύρη
στη μέλισσα του πόθου μου
να κάνω το χατήρι.

Στολίσου και σεριάνισε
μελαχρινέμου κρίνε
να δεί ο κόσμος κι ο ντουνιάς
η ομορφιά πως είναι.

Ρωτήξανε με τσ’ ομορφιές
απου `χεις να συγκρήνω
μ'έα λουλούδι κι είπα εγώ
τση παναγιάς τον κρύνο.

Δε σ'απαρνούμε εγώ ποτέ
λεπτό μην αμφιβάλλεις
δεν εφαντάστηκα ζωή
στην αγκαλιά μιας άλλης.

Ζητώ σου μόνο μια στιγμή
να `ρθείς κοντά σ'εμένα
να ζοντανέψουμε μαζί
όνειρα πεθαμένα.

Ήλιε μου μην πενέυγεσαι
για το περίσιο φως σου
κατέχω εγω μια κοπελιά
που φέγκει μπλιότερό σου.

Στάσου στον ήλιο απέναντι
φώς μου να σ'αντικρίσει
να πέσει από τη ζήλεια του
στη θάλασσα να σβήσει.

Άγιο μου δισκοπότηρο
με ολόχρυσο κουτάλι
νυστεύω, στην αγάπη σου
να μεταλάβω πάλι.

Το λάθος που σ'αγάπησα
είναι για τσ'άλλους λάθος
για μένα είναι τση ψυχής
και τση καρδιάς το πάθος.

Αν κάτεχες εις την καρδιά
τη θέση που κατέχεις
θα με `κανες εικόνισμα
στη κλίνη σου να μ'έχεις.