Του Αισώπου καβαλάω την χελώνα
και χυμάω στον αιώνα
Το δάκρυ μου δεν το φιλάω για τα δακρυγόνα
το αίμα βράζει κι όμως έχουμε χειμώνα.

Δεν ζητάω τώρα άλλες εξηγήσεις
δεν ακούω πια ειδήσεις.
Όμως δεν είναι τώρα καιρός για εξομολογήσεις
"Τερματικός σταθμός" , είναι καιρός για λύσεις.

Του Αισώπου καβαλάω την χελώνα
ξύλινη κρατάω σφεντόνα.
Με τα δόντια πριονίζω του "Σωσία" τον πυλώνα
και είν’ αργά , πολύ αργά για ευχολόγια και κρυψώνα.

Ξημερώνει και δε φεύγει το σκοτάδι
πρωινή βουτιά στον Άδη.
Δέκα κυνηγοί έχουν στριμώξει ένα ζαρκάδι
και η μοναξιά, ναι η μοναξιά
στο σώμα μου άνοιξε πηγάδι.

Νάνι , νάνι ..... νάνι του.
Άγουρο βγήκε σεργιάνι , νάνι του.
Πάρ’ το ύπνε το παιδί κι αμε το στα περβόλια
γέμισ’ τα στηθάκια του γαρίφαλα και ρόδα.

Του Αισώπου καβαλάω την χελώνα
δραπετεύω απ τον στρατώνα
γερμανική σκοπιά είν’ η ζωή μου στoν Αυλώνα.
Καίνε το δέντρο , κρύψου πίσω απ την κολόνα.

Οδοφράγματα και μαγαζιά σπασμένα
όλα γύρω μου καμμένα.
Τα όνειρα που έκανα μπαμπά είναι τεμαχισμένα
*άκου μάνα,
όλα είναι ξεπουλημένα.

Του Αισώπου καβαλάω την χελώνα
ξύλινη κρατάω σφεντόνα.
Με τα δόντια ροκανίζω του "Σωσία" τον πυλώνα
και είν’ αργά , πολύ αργά για ευχολόγια και κρυψώνα.

Το ποτήρι γέμισε και ξεχειλίζει
η σειρήνα με ζαλίζει
κανείς Θεός και προσευχή τον χρόνο δε γυρίζει
κι εκείνη η σφαίρα , ναι εκείνη η σφαίρα
για μένα άτσαλα σφυρίζει.

Νάνι , νάνι ..... νάνι του.
Άγουρο βγήκε σεργιάνι , νάνι του.
Πέτα ψηλά, τρέχα γοργά στο φως που ανατέλλει
και νίψου με τ’ ανθόνερο που νίβονται οι αγγέλοι.

Νάνι , νάνι ..... νάνι του
Άγουρο βγήκε σεργιάνι , νάνι του
Στερνή φορά , πικρή φορά σε κούνια καρυδένια
Με ρουχαλάκια κεντητά και μαργαριταρένια.