Σέρνω βήματα βαριά
χάνω τα κλειδιά
σε πλανήτη μακρινό
σπίτι μου αδειανό.

Κάθε αυγή
παλιά πληγή,
πες μου τη συνταγή.
Κρύψε με
στο χέρι σου σαν πέτρα
και ρίξε με στη γη.

Φεύγει η μέρα κι οι στιγμές
σμήνος βιαστικό
αγκαλιά μου και κορμί
άγονη γραμμή.

Κάθε φως
καημός κρυφός
τα χείλη σου σιωπή.
Κάθε αυγή
παλιά πληγή
Θα πάω κι όπου βγει.

Κάθε αυγή
παλιά πληγή,
πες μου τη συνταγή.
Κρύψε με στο χέρι σου και μέτρα
δυο στιγμές να γίνει η αγάπη πέτρα.
Κρύψε με στα χείλη σαν κραυγή
και ρίξε με στη γη.