Ένα τραγούδι στην ατάραχη Δευτέρα
θα την ραγίσει την οθόνη σου σαν σφαίρα,
σαν πυροτέχνημα θα σκάσει στον αέρα
μα θα στην κάνει τη ζημιά.

Ένα τραγούδι με νοήματα και θλίψη
γι’ αυτό που σ’ άδυτα με τέχνη έχεις κρύψει,
για μια αγάπη που κατάφερε τα ύψη
πριν τη μοιραία τη βουτιά.

Ένα τραγούδι
στον άδειο τοίχο σου απόψε θ’ ανεβάσω
για όσα φταίω και μου φταίνε
και δεν μπορώ να στα εκφράσω.

Ένα τραγούδι
και κάθε στίχος του θα σου τα λέει χύμα
που πήρες δρόμους που σε καίνε
κι εδώ δε σ’ έφερε ένα βήμα.

Ένα τραγούδι στο γραφείο, στο σαλόνι
θα σε χαϊδεύει κι αυστηρά θα σε μαλώνει,
θα κρύβει ψέματα για να σου φανερώνει
ποιος αγαπάει, ποιος μισεί.

Ένα τραγούδι που δε δίνει κάποια λύση
αντί για μένα ανοιχτά θα σου μιλήσει,
ίσως να γράφτηκε, για να σε τιμωρήσει
γιατί εσύ, δεν είσαι εσύ.

Ένα τραγούδι
στον άδειο τοίχο σου απόψε θ’ ανεβάσω
για όσα φταίω και μου φταίνε
και δεν μπορώ να στα εκφράσω.

Ένα τραγούδι
και κάθε στίχος του θα σου τα λέει χύμα
που πήρες δρόμους που σε καίνε
κι εδώ δε σ’ έφερε ένα βήμα.