Ποιος σου είπε για μένα το χειρότερο ψέμα
ότι σε έχω μισήσει το όνομα σου έχω σβήσει
και ηρέμησα πια.

Σε θυμάμαι και κλαίω με τσιγάρα που καίω,
με ποτά κα ξενύχτια είσαι η μόνη αλήθεια
σ’ όλη αυτή την ψευτιά.

Για σένα υποφέρω, είναι ψέμα πως σε ξέχασα
το μαρτύριο που πέρασα το γνωρίζω μόνο εγώ.
Για σένα υποφέρω εσύ σφράγισες το τέρμα μου
κι απ’ τα μέσα ως το δέρμα μου λείπεις και αιμορραγώ.

Δεν μπορεί να πιστέψεις, δεν υπάρχουνε λέξεις
για να πούνε όσα νιώθω, την ζωή μου που σπρώχνω
στον δικό σου γκρεμό.

Δεν περνάνε οι νύχτες δεν τελειώνουν οι πίκρες
και ο δικός σου ο πόνος είναι ατέλειωτος δρόμος,
μα χωρίς γυρισμό.

Για σένα υποφέρω, είναι ψέμα πως σε ξέχασα
το μαρτύριο που πέρασα το γνωρίζω μόνο εγώ.
Για σένα υποφέρω εσύ σφράγισες το τέρμα μου
κι απ’ τα μέσα ως το δέρμα μου λείπεις και αιμορραγώ.