Αν μ’ αγαπάς βάλε τη φωτιά σου,
αν μ’ αγαπάς κάψε την καρδιά.
Κάνε πως δε βλέπεις
πόση στάχτη μέσα μου έχω πια.

Αν μ’ αγαπάς κάνε τη ζωή σου,
αν μ’ αγαπάς κόψε τα σκοινιά
ότι μας ενώνει όσο μεγαλώνει θα πονά.

Μείνε μακριά, όσο πιο κοντά
τόσο η τρέλα θα νικά.

Από `δω και πέρα
και τον ίδιο αέρα δεν μπορώ
εύκολα μαζί σου ν’ αναπνέω.
Από `δω και πέρα
μέρα με τη μέρα προσπαθώ να δεχτώ
πως σ’ έχασα και φταίω.

Αν μ’ αγαπάς βρες καινούριο δρόμο,
αν μ αγαπάς να εξαφανιστείς.
Μην κοιτάξεις πίσω
θρύψαλα είναι όλα, τι να δεις.

Μείνε μακριά, όσο πιο κοντά
τόσο η τρέλα θα νικά.

Από `δω και πέρα
και τον ίδιο αέρα δεν μπορώ
εύκολα μαζί σου ν’ αναπνέω.
Από `δω και πέρα
μέρα με τη μέρα προσπαθώ να δεχτώ
πως σ’ έχασα και φταίω.

Δεν μπορώ, δεν μπορώ, δεν μπορώ.

Από `δω και πέρα
και τον ίδιο αέρα δεν μπορώ
εύκολα μαζί σου ν’ αναπνέω.
Από `δω και πέρα
μέρα με τη μέρα προσπαθώ να δεχτώ
πως σ’ έχασα και φταίω.