Τώρα που σου `ρθε να μου φέρεις ομπρέλα
έχει περάσει η βροχή.
Τότε που έφυγες και μ’ έπιασε τρέλα,
τότε μου είχες βάλει χι.

Τώρα που είναι τα φτερά σου στο σύρμα,
τώρα λοιπόν υπομονή.
Τότε που πέταγες, και φώναζα γύρνα
ούτε ακρόαση ούτε φωνή.

Τώρα που σου ήρθε έχω αλλάξει γνώμη
συγγνώμη, συγγνώμη.
Τώρα να μου λες πως μ’ αγαπάς ακόμη
είναι ντροπή.
Τώρα που σου ήρθε είναι αργά φοβάμαι
λυπάμαι, λυπάμαι,
έχω κάνει την ανατροπή.

Τώρα που σου `ρθε και ζητάς τα κλειδιά μου
ίχνος δεν έχεις ενοχής.
Μα ούτε το σπίτι μου ούτε η καρδιά μου
οίκοι δεν είναι ανοχής.

Τώρα που είναι τα φτερά σου στο σύρμα,
τώρα λοιπόν υπομονή.
Τότε που πέταγες και φώναζα γύρνα,
ούτε ακρόαση ούτε φωνή.

Τώρα που σου ήρθε έχω αλλάξει γνώμη
συγγνώμη, συγγνώμη.
Τώρα να μου λες πως μ’ αγαπάς ακόμη
είναι ντροπή.
Τώρα που σου ήρθε είναι αργά φοβάμαι
λυπάμαι, λυπάμαι,
έχω κάνει την ανατροπή.