Η βροχή να χτυπάει τη στέγη
το μυαλό μου τους δρόμους να παίρνει.
Ρωτάω το θάρρος επιτέλους αν το βρήκες
να μάθω όλα εκείνα που ποτέ δεν είπες.

Στάθηκα λίγο στη στροφή του χωρισμού
κοίταξα πίσω για να δω αν θα γυρίσεις.
Είδα να φεύγεις και τρελάθηκα
έπεσα μέσα μου και χάθηκα.

Πες μου να μάθω το κορμί σου αν αδειάζει
κάποιες σταγόνες από έρωτα αν στάζει.
Πες μου στη γη αν κατεβάζω παραμύθια
πες μου τα ψέματα πως ντύνω με αλήθεια.

Κάποια φύλλα πεσμένα στο χώμα
ειμ’ εδώ και ρωτάω ακόμα.
Γιατί βαμμένη με σιωπή ειν’ η ψυχή μου
και πιο γυμνή από ποτέ ειν’ η ζωή μου.

Στάθηκα λίγο στη στροφή του χωρισμού
Κοίταξα πίσω για να δω αν θα γυρίσεις
Έπεσα μέσα μου και χάθηκα
ή σ’ αγαπάω ή τρελάθηκα.

Πες μου να μάθω το κορμί σου αν αδειάζει
κάποιες σταγόνες από έρωτα αν στάζει.
Πες μου στη γη αν κατεβάζω παραμύθια
πες μου τα ψέματα πως ντύνω με αλήθεια.