Φεγγάρι στο ξενύχτι μου και βίρα
γλιστράω σε νερά μαύρα βελούδα
τα δίχτυα μου χαϊδεύουν την αμμούδα
τα χείλη μου γλυκαίνει η αρμύρα.

Η ρότα μου δεν ξέρει τον εξάντα
στα μπόσικα η καρδιά μου της μιλάει
και πρίμα κάθε γύρα μας κυλάει
απλά σαν της αγάπης τα κουμάντα.

Αντάρα και μαϊστράλι μου
πέλαγο και εμπάτη μου
όλη τη γη ταξίδεψα
τριγύρα απ’ το νησί μου.

Κι όταν στερνά θα δέσω στην αγάντα
εσύ θα είσαι ακόμα η ζωή μου
το μπλε σου η λευτεριά και το ψωμί μου
μάνα που μου έδωσε τα πάντα.

Αντάρα και μαϊστράλι μου
πέλαγο και εμπάτη μου
όλη τη γη ταξίδεψα
τριγύρα απ’ το νησί μου.