Ξάπλωσα δίπλα σου
σε χάζευα στον ύπνο σου
σαν αεράκι δροσερό η ανάσα σου.

Το πρωί που ξύπνησες
γλυκά μου χαμογέλασες
στέρεψαν κι οι θάλασσες στο γέλιο σου.

Τα μαλλιά σου όπως λύνεις
κόβεται η γη στα δυο.
Το φιλί σου όπως δίνεις
τρέχει σφαίρα το μυαλό.

Έξω στον δρόμο περπατάς
τ’ οξυγόνο σταματάς
μα λουλούδια ανθίζουνε στο βλέμμα σου.

Όταν σιγοτραγουδάς
μελωδίες της καρδιάς
τα πούλια ζηλεύουνε τον ήχο σου.

Τα μαλλιά σου όπως λύνεις
κόβεται η γη στα δυο.
Το φιλί σου όπως δίνεις
τρέχει σφαίρα το μυαλό.