Στου δειλινού τον πυρετό που καίγεται η δύση
θα ρίξω το παράπονο που έχω να κεντήσει.

Ποιος κόσμος έχει σκοτεινιά και μέρα δε γνωρίζει
να πέψω τ’ όνειρο που ζω αυγή να μην τ’ αγγίζει.