Μη με βλέπεις έτσι σιωπηλό
μέσα μου κοιμάται ένα ηφαίστειο που αν εκραγεί μ’ ορμή
θα φτάσει πιο ψηλά άπτον ουρανό.

Περπατάω σ’ έναν δρόμο ατελείωτο
δεξιά και αριστερά πεζοδρόμια και δέντρα με μπλεγμένα τα κλαδιά
να γέρνουν αγκαλιά φτιάχνοντας τούνελ σκοτεινό
ψάχνω φως...

Μόνο η αγάπη φτάνει, μόνο η αγάπη φτάνει!

Η αγάπη φτάνει, η αγάπη μόνο αρκεί
να ξυπνήσει μέσα μου το ηφαίστειο μου.
Έλα δώσ’ μου αγάπη και θα εκραγώ εκεί
σε μια άκρη αυτού του κόσμου που θα `σαι μόνο εσύ εκεί.

Μη με βλέπεις έτσι αμίλητο
μέσα μου υπάρχει ένας λαβύρινθος που στην έξοδο στέκεσαι εκεί
και περιμένεις να σε βρω.

Τη λύση του έχεις μόνο εσύ
γκρέμισε τα τείχη του, άνοιξε μου δρόμους και φώναξε μου γρήγορα να βγω
απ’ τον ίλιγγο αυτόν να λυτρωθώ
να μη χαθώ...

Μόνο η αγάπη φτάνει, μόνο η αγάπη φτάνει!

Η αγάπη φτάνει, η αγάπη μόνο αρκεί
να ξυπνήσει μέσα μου το ηφαίστειο μου.
Έλα δώσ’ μου αγάπη και θα εκραγώ εκεί
σε μια άκρη αυτού του κόσμου που θα `σαι μόνο εσύ εκεί.