Έσβησα εχθές τις πιο όμορφες αυγές,
που χα ονειρευτεί σα μια χάρτινη βροχή.

Έκλαψα κι εχθές για στιγμές και για ευχές,
ήμουνα σιωπή μία πόρτα ανοιχτή.

Η καρδιά μου πάει να σπάσει σα να πάγωσε όλη η πλάση
που δε σ’ έχω ξαναδεί,
ας ερχόσουνα μια μέρα όλα τ’ άσχημα πιο πέρα να τα κάνει το φιλί.

Ψάχνω να σε βρω να σ’ ακούσω να σε δω,
χάθηκα ξανά σ’ ένα ψέμα μια βραδιά.