Τα "σ’ αγαπώ" που μου `λεγες
έχουνε κιόλας μαραθεί,
φιλιά και χάδια γίναν σκοτάδια,
στιγμές που πέταξαν κι έχουν χαθεί.

Δάκρυ μου, να γίνεις μέλι,
δεν μ’ αρέσει να πονώ,
δεν πειράζει, ας μην με θέλει,
άλλον, θα βρω ν’ αγαπήσω,
ουρανό, πιο φωτεινό.

Σαν φίλος, πάνω μου έγερνες
κι είχα τη θλίψη του χαμού,
κίτρινα φύλλα, καρδιά μου, μίλα
τις λέξεις, μοίρασε, του χωρισμού.

Δάκρυ μου, να γίνεις μέλι,
δεν μ’ αρέσει να πονώ,
δεν πειράζει, ας μην με θέλει,
άλλον, θα βρω ν’ αγαπήσω,
ουρανό, πιο φωτεινό.