Τι κι αν θα πας στην ξενιτιά
το ξέρω θα γυρίσεις
απ’ την Ελλάδα μακριά
δε θα μπορείς να ζήσεις.

Δεν έχει εκεί Σαρωνικό Πειραιά και Αθήνα,
εκεί δεν έχει Φάληρα, Καστέλα και ρετσίνα.
Δεν έχει εκεί Θερμαϊκό ούτε Θεσσαλονίκη,
Πύργο Λευκό, Καλαμαριά, ούτε Μπαξέ Τσιφλίκι.

Δεν κατοικούν εκεί θεοί
δεν έχει Παρθενώνα,
Πλακιώτικες ανηφοριές,
Πεντέλη κι Ελικώνα.

Δεν βλέπεις γαλανό ουρανό με ήλιο χρυσαφένιο,
δεν βλέπεις πούλια, αυγερινό, φεγγάρι ασημένιο.
Δεν έχει Δωδεκάνησα, εκεί δεν έχει Κρήτη
Δεν έχει Πίνδο κι Όλυμπο ούτε και Ψηλορείτη.

Της μάνας τη γλυκιά αγκαλιά
στα ξένα θα ζητήσεις
και της αγάπης τα φιλιά
εκεί θα νοσταλγήσεις.

Δεν έχει εκεί Σαρωνικό Πειραιά και Αθήνα,
εκεί δεν έχει Φάληρα, Καστέλα και ρετσίνα.
Δεν έχει εκεί Θερμαϊκό ούτε Θεσσαλονίκη,
Πύργο Λευκό, Καλαμαριά, ούτε Μπαξέ Τσιφλίκι.